Właśnie siedziałaś razem ze swoją przyjaciółką na ławce przed szkołą. Byłaś trochę zdenerwowana, bo jutro miałaś pisać bardzo ważny sprawdzian z fizyki, z którego ocena miała znacząco wpłynąć na końcowy stopień. Owszem, należałaś do grona mądrzejszych osób, ale nie byłaś zbyt pewna, że napiszesz ten test dobrze.
- Och ....., nie przejmuj się. Dasz radę. Wierzę w ciebie. - twoja przyjaciółka uśmiechnęła się i pogładziła cię po ramieniu.
- Dzięki. Ja w ciebie również wierzę. - uśmiechnęłaś się.
- Zaczekasz chwilkę? Pójdę do toalety. - powiedziała.
- Jasne. - kiedy dziewczyna zniknęła ci z oczu, pojawił się przy tobie wysoki, przystojny chłopak.
- Hej um... słyszałem, że jesteś dobra z fizyki... - zająkał się.
- Hej. - uśmiechnęłaś się niepewnie. - Tak, jestem dobra.
- Bo wiesz... jutro mam po tobie fizykę i sprawdzian i... chciałem, żebyś mnie trochę pouczyła. - na twojej twarzy zagościł rumieniec. - Jeśli nie chcesz, zrozumiem...
- Zaczekaj. - wstałaś. - Nie ma problemu.
- Dziękuję. - uśmiechnął się. - To może po lekcjach pójdziemy razem do mnie?
- Ok. To do zobaczenia. - pożegnaliście się i ruszyłaś na lekcje.
Po południu chłopak zaprowadził cię do swojego domu. W pokoju wypakowałaś książki i zaczęłaś swoje "korepetycje".
- Yah DongWoon! Znów się rozpraszasz! - załamałaś ręce.
- P-przepraszam... - spuścił głowę chłopak.
- Ech... może zrobimy sobie małą przerwę? - spytałaś. Chłopak skinął głową. Usiedliście na łóżku, po czym ciemnowłosy zaproponował, byście się lepiej poznali. Wyszło, że więcej śmialiście się, niż poznawaliście.
- Wiesz... miły z ciebie chłopak. - uśmiechnęłaś się i popatrzyłaś na swoje buty.
- D-dziękuję. - zarumienił się.
Spojrzałaś na niego. Już chciałaś coś powiedzieć, ale chłopak niespodziewanie cię pocałował. Twoje źrenice się rozszerzyły, ale po chwili oddałaś pocałunek.
- Kocham cię. - wyszeptał chłopak.
- Ja ciebie też. - odpowiedziałaś. - To kończymy tą naukę?
- Zaczekaj. - ponownie cię pocałował. - Teraz tak.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz